Telefoon overdag: 036 532 99 88
Telefoon avond/weekend: 0900 203 0 203 (HAP)
Bij spoed overdag: 036 549 00 00
Print Stuur door Klein - Normaal - Groot
Dagboek van POH-GGZ Jeugd
door Carmen Mulders
Dagboek van POH-GGZ Jeugd
Ik roep ze uit de wachtkamer, en met wat spanning komen ze binnenlopen, ouders en zoontje.
Het gaat niet zo goed met de zoon. Lichamelijk is er niks aan de hand, maar hij is de laatste tijd zo vaak boos.
“Waardoor komt dat nu?”, vraagt iedereen zich af. Hij is niet altijd zo geweest. Met ouders en kind samen raak ik in
gesprek, en we komen er al snel achter dat er de laatste tijd veel is gebeurd en dat de jongen daardoor zijn emoties minder goed kan beheersen.
Dat is best ingewikkeld, want hoe ga je daar nu mee om?
Dit is één van de vele voorbeelden waar een POH GGZ Jeugd bij kan helpen. Een POH wattes...?
POH GGZ staat voor Praktijk Ondersteuner Huisarts Geestelijke GezondheidsZorg. Soms kunnen kinderen en jongeren meer druk ervaren bij hun ontwikkeltaken
of verloopt de ontwikkeling anders. Hierop kan de opvoeding anders ingestoken worden. Maar waar begin je dan? Op school? Bij het consultatiebureau?
Bij een kinderpsycholoog...? Meestal krijg je enkel te horen: “Ga maar naar de huisarts”.
Wanneer een ontwikkelvraag over de sociaal emotionele ontwikkeling van kinderen en jongeren bij Medi-Mere binnenkomt, wordt vrijwel direct contact
gelegd met een POH GGZ. Het team binnen Medi-Mere heeft een aantal POH GGZ Jeugd in dienst,
waaronder ik. Samen met mijn collega POH GGZ Jeugd sta ik klaar om ouders, kinderen en jongeren op weg te helpen.
Hierin ligt de focus op de sociaal emotionele ontwikkeling tussen de nul en achttien jaar, waar de POH GGZ Jeugd in gespecialiseerd is.
Wanneer hier meer op wordt ingezoomd, kun je bijvoorbeeld denken aan: ADHD, autisme, somberheidsgevoelens,
boos gevoel of gedrag, rouw...
Het is zo bijzonder om te zien hoe ouders, kinderen of jongeren geholpen kunnen worden door soms al kleine aanpassingen.
In de gesprekken die ik voer zijn ouders soms heel verbaasd over wat kinderen allemaal
zelf kunnen bedenken of vertellen. En ook jongeren kunnen vaak heel goed zelfstandig en daadkrachtig aan de slag met hun problemen.
Met de jongen en zijn ouders spreek ik af dat er minder druk op hem wordt gezet, meer echt vrije tijd wordt ingepland, er goed naar zijn verhaal geluisterd wordt,
en hij mag nadenken over bokslessen of een andere lichamelijke activiteit waarbij hij zijn emoties kwijt kan.
Terug naar het overzicht