Telefoon overdag: 036 532 99 88
Telefoon avond/weekend: 0900 203 0 203 (HAP)
Bij spoed overdag: 036 549 00 00
Print Stuur door Klein - Normaal - Groot
Een drukke maandag op de praktijk...
Het is maandag, mijn vaste praktijk in Medi-Mere Poort. Na een lekker weekend, start ik de dag samen met mijn collega-assistente op. We zorgen ervoor dat de praktijk startklaar is, doen alle deuren open, starten alle computers op. Even snel een kopje koffie en even bijkletsen en wij zijn er dan ook helemaal klaar voor! Ik draai vandaag de behandelkamer, hij staat goed vol gepland dus de dag vliegt echt om. Het leuke van doktersassistente zijn, is dat je veel zelfstandig mag uitvoeren. We hebben ons eigen spreekuur, meten een bloeddruk, stippen wratten aan, maken een ECG (hartfilmpje), kijken urines na, doen tussendoor ook bloedonderzoeken van bv. Pati?nten die van het spreekuur van de arts / praktijkondersteuner komen. Het is dan ook een drukke maandag maar dankzij een goede planning waar iedereen aan mee werkt loopt de dag lekker soepel! Dan belt mijn collega van het communicatiecentrum of ik naar een armpje wil kijken van een jongen van 6 jaar. Hij is op school gevallen en heeft veel last van zijn ellenboog. Natuurlijk is dit geen probleem, hij mag van mij direct komen. Zodra de jongeman er is roep ik hem binnen. Het is natuurlijk super spannend voor hem, want wat gaat er gebeuren? Als hij binnen komt zie ik dat hij zijn arm een beetje laat afhangen. Ik wil hem eigenlijk op de behandeltafel laten klimmen, maar hier heeft hij hulp van zijn papa bij nodig. Voor mij al een eerste test want dan kan ik al een beetje inschatten wat er aan de hand kan zijn. Ook vraag ik hem zijn trui uit te doen, maar ook hierbij is hulp van papa nodig. Toch heeft deze stoere kleine vent niet veel pijn, of hij weet dit toch een beetje te verbloemen. Zachtjes onderzoek ik zijn ellenboog, hier zijn een aantal testen voor nodig die ik uitvoer. Zijn schouder is niets mis mee maar over zijn ellenboog twijfel ik. Ik overleg hiervoor met de huisarts en we besluiten een foto te laten maken. Hier moet de kleine stoere vent even over nadenken. Ik probeer hem op zijn gemak te stellen door te zeggen dat als het gebroken is hij vast een mooie kleur voor het gips mag uitzoeken. En als het gekneusd is dan kan hij hem rust geven. Maar tja hij is keeper en een hele goede! Helaas zit dit er vandaag niet in voor het ventje, maar hij gaat eerst met papa naar het ziekenhuis voor onderzoek. Als ik eind van de middag de uitslag van de foto te zien krijg zie ik dat er toch een klein breukje is gezien en hij doorverwezen is naar de gipskamer. Dat is sneu voor het ventje, maar hem nu een beetje kennende denk ik dat hij hier ook wel weer overheen komt en hij voorlopig alleen ff niet kan keepen... Heidi, doktersassistente locatie Poort / Duin
Het is maandag, mijn vaste praktijk in Medi-Mere Poort. Na een lekker weekend, start ik de dag samen met mijn collega-assistente op. We zorgen ervoor dat de praktijk startklaar is, doen alle deuren open, starten alle computers op. Even snel een kopje koffie en even bijkletsen en wij zijn er dan ook helemaal klaar voor!
Ik draai vandaag de behandelkamer, hij staat goed vol gepland dus de dag vliegt echt om. Het leuke van doktersassistente zijn, is dat je veel zelfstandig mag uitvoeren. We hebben ons eigen spreekuur, meten een bloeddruk, stippen wratten aan, maken een ECG (hartfilmpje), kijken urines na, doen tussendoor ook bloedonderzoeken van bv. Pati?nten die van het spreekuur van de arts / praktijkondersteuner komen. Het is dan ook een drukke maandag maar dankzij een goede planning waar iedereen aan mee werkt loopt de dag lekker soepel!
Dan belt mijn collega van het communicatiecentrum of ik naar een armpje wil kijken van een jongen van 6 jaar. Hij is op school gevallen en heeft veel last van zijn ellenboog. Natuurlijk is dit geen probleem, hij mag van mij direct komen. Zodra de jongeman er is roep ik hem binnen. Het is natuurlijk super spannend voor hem, want wat gaat er gebeuren? Als hij binnen komt zie ik dat hij zijn arm een beetje laat afhangen. Ik wil hem eigenlijk op de behandeltafel laten klimmen, maar hier heeft hij hulp van zijn papa bij nodig. Voor mij al een eerste test want dan kan ik al een beetje inschatten wat er aan de hand kan zijn. Ook vraag ik hem zijn trui uit te doen, maar ook hierbij is hulp van papa nodig. Toch heeft deze stoere kleine vent niet veel pijn, of hij weet dit toch een beetje te verbloemen. Zachtjes onderzoek ik zijn ellenboog, hier zijn een aantal testen voor nodig die ik uitvoer. Zijn schouder is niets mis mee maar over zijn ellenboog twijfel ik.
Ik overleg hiervoor met de huisarts en we besluiten een foto te laten maken. Hier moet de kleine stoere vent even over nadenken. Ik probeer hem op zijn gemak te stellen door te zeggen dat als het gebroken is hij vast een mooie kleur voor het gips mag uitzoeken. En als het gekneusd is dan kan hij hem rust geven. Maar tja hij is keeper en een hele goede! Helaas zit dit er vandaag niet in voor het ventje, maar hij gaat eerst met papa naar het ziekenhuis voor onderzoek.
Als ik eind van de middag de uitslag van de foto te zien krijg zie ik dat er toch een klein breukje is gezien en hij doorverwezen is naar de gipskamer. Dat is sneu voor het ventje, maar hem nu een beetje kennende denk ik dat hij hier ook wel weer overheen komt en hij voorlopig alleen ff niet kan keepen...
Heidi, doktersassistente locatie Poort / Duin
Terug naar het overzicht